Gisteravond was schrikken. Mason werd badend in het zweet wakker en was eng suf. Nadat de arts hem had nagekeken heeft ze besloten dat het door de ondragelijke warmte op de kamer kwam. Eigenlijk mag het raam niet open omdat Mason zo vatbaar is maar met deze temperaturen toch maar het raam open. Vanmorgen leek het drinken beter te gaan, twee keer een aardig flesje maar helaas sinds de avond geen druppel meer. Morgenochtend wordt opnieuw overlegt of de sonde erinmoet. Ze stellen dit het liefst zo lang mogelijk uit omdat hij dan een trombo transfusie moet krijgen, wat niet wenselijk is, maar het lijkt helaas steeds dichterbij te komen. Wel is Mason iets levendiger als hij wakker is maar hij slaapt nog enorm veel.We hopen op een goede nacht want papa en mama zijn ookwel heel erg moe