Ook dit berichtje wordt weer geschreven vanaf dat eeuwige kamertje in Leiden. Nog steeds niet thuis dan. Zondag zijn Paul, Joanne en ik vertrokken voor 3 dagen naar eurodisney. Een plannetje dat ik vorige week ineens bedacht. Even alle aandacht voor Joanne en even in een andere omgeving dan dat ziekenhuis. Gewoon even "normaal" Mason bleef achter bij alle lieve zusters en met de goede zorg van onze lieve familie.
Woensdag mocht ik me weer melden in het ziekenhuis, ditmaal voor de leverbiopt. Ik had me voorbereid op het ergste maar eigenlijk viel het best mee. Zolang ik me niet te druk maak gaat het goed met me. Nu wachten op de spannende uitslag en hopen dat dat tamelijk goed uitpakt, we hebben genoeg ellende gehad.
Mason doet het hartstikke goed naar omstandigheden. In de drie dagen dat we weg waren heeft hij ineens leren zitten en dat wil hij nu dus de gehele dag.
De zuurstof was in kleine stapjes afgebouwd even als de methadon.
Vandaag is er een echo gemaakt en de cardioloog kon geen druk meer meten in zijn longen. Heel goed nieuws dus! Ze blijven het een raadsel vinden waardoor hijnou zo enorm ziek is geworden maar dat antwoord gaan ze niet vinden.
Vandaag is de zuurstof en plasmedicatie stop gezet om het weekend te bekijken hoe dat gaat.
Maandag al er dan weer een nieuwe echo gemaakt worden.
Als deze goed is kunnen we volgende week richting huis. Poliklinisch zal dan bekeken worden of de medicatie voor de longen afgebouwd kan worden, lukt dit niet dan zal hij deze zijn leven lang moeten houden.
Ook wordt morgen de laatste stap in de methadon gezet dus daar gaat hij volgende week ook vanaf. Zo zetten we gelukkig steeds kleine stapjes vooruit al zal de weg nog heel lang zijn. Door dit alles is toch zijn afweer wel weer achteruit gegaan en zal hij weer vatbaarder zijn voor virussen. Zeker met het virusseizoen in het vooruitzicht blijft het dus oppassen geblazen.