Het bloed van Dinsdag heeft Mason erg goed gedaan. Vanaf gister is hij weer vrolijk en gezellig. Hij lijkt alles behalve ziek. Alleen blijft hij benauwd. Zonder zuurstof is zijn saturaie 80, hij heeft de maximale zuurstof dus hard nodig. Het rhinovirus komt erg vaak voor bij kindjes van zijn leeftijd alleen heeft hij meer moeite het te overwinnen. De overge bloedwaardes zien er hartstikke mooi uit en iedereen is compleet verbaasd dat in dit stadium zijn weerstand al zo hoog is. Iedereen loopt dan ook nog met mondkapje naar binnen om vervolgens te vragen f hij echt af mag. Het lijkt erop dat we dus vooral geduld moeten hebben maar jeetje wat een domper zeg.
Helaas ben ik zelf ook aan het sukkelen en dokteren. Ruim drie weken terug begon ik met hele hevige buikpijn en kOrt daarna met enorme jeuk overal maar met name handen en voeten en vreselijke vermoeidheid. Meerdere malen bij de HA geweest maar het werd weggeschreven onder stress. Toen ook mijn urine raar werd en mijn ogen geel ben ik nogmaals aan de bel gaan trekken en heb bloed laten prikken. Daaruit blijkt dat mijn bilirubine (weten jullie het nig van Mason, het geelmaak stofje) veel te hoog is en een aantal andere waardes niet op orde.
Ik ben nu doorverwezen naar een internist en moet een echo van mijn lever en gal laten maken. In de tussentijd begin ik zo geel te zien als een kanarie. Kortom, nu helemaal rennen en vliegen tussen ziekenhuizen.