Omdat de bloedwaardes jullie komende tijd om de oren zullen vliegen hierbij wat uitleg:

Uitleg bloedwaarde
Bloedwaarden: Bij een kind met leukemie worden in het beenmerg zoveel leukemiecellen aangemaakt dat er geen 'ruimte' meer is voor normale bloedcellen. De waarden in het bloed die gemeten worden zijn dan ook vaak afwijkend ten opzichte van normaal.
De normale waarden zijn: Hb 7.1 - 9.8 Hemoglobine (Hb) is een ijzer-bevattende, rode kleurstof in de rode bloedcellen (= erytrocyten) van het bloed, die zuurstof kan binden. Hemoglobine is nodig voor het transport van zuurstof van de longen naar de organen en weefsels. Als het hemogline-gehalte (= Hb-waarde) van het bloed abnormaal laag is, kan het bloed niet voldoende zuurstof transporteren. Dit wordt bloed-armoede (= anemie) genoemd.
Thrombocyten 135 - 385 Afgeplatte, ronde bloedlichaampjes (zonder celkern) die na beschadiging, bijvoorbeeld na beschadiging van een bloedvat door een wond, het bloedstollingsprocess op gang brengen.
Leukocyten 4.0 - 11.0 Kleurloze ('witte') cellen in het bloed, die nauw betrokken zijn bij de afweerreactie tegen lichaamsvreemde indringers (o.a. allergenen, bacteriën en virussen). Het bloed bevat ca. 4-10 miljoen witte bloedcellen per ml.
Netrofielen 1.5 - 8.4 Witte bloedcellen (leukocyten) afweercellen die in alle lichaamsweefsels (maar vooral in de longen en de lever) en lichaamsvreemde stoffen (o.a. allergenen, bacteriën en virussen) in zich opnemen en verteren. Bij lage neutrofielen loopt men snel een infectie of bacterie op die het lichaam niet zelf kan bestrijden.

Ook wat uitleg over de behandeling :De stamceltransplantatie
Bij een allogene SCT wordt het beenmerg vervangen door een nieuw beenmerg van een stamceldonor. Om de SCT met cellen van deze onverwante donor mogelijk te maken, dient vooraf een zware behandeling met chemotherapie te worden gegeven (conditioneren), waarbij Mason zijn eigen beenmerg wordt gedood. Op die manier ontstaat er ruimte voor het nieuwe beenmerg en wordt de afweer van Mason verminderd, zodat er geen directe afstoting plaatsvindt.
Deze voorbehandeling, conditionering genoemd, heeft vele bijwerkingen. Zo zal er onder andere sprake zijn van misselijkheid, haaruitval, slijmvliesbeschadiging en op langere termijn onvruchtbaarheid en licht verhoogde kans op het ontwikkelen van een kwaadaardige ziekte. Door deze conditionering wordt de afweer sterk verlaagd.
Daarom dienen er extra voorzorgsmaatregelen te worden genomen en zal Mason verpleegd worden in een isolatiebox met een gesloten wand.
Daarnaast bestaan er strenge bezoekregels , worden er beschermende antibiotica gegeven, kiemarme voeding en zullen regelmatig bloed- en bloedplaatjestransfusies noodzakelijk zijn. Er wordt speciaal gelet op bacterien en schimmels.
Ook is er een risico dat virussen van ziektes actief worden in de periode na de SCT, omdat zijn afweer pas langzaam zal herstellen. Dat wordt wekelijks in het bloed bekeken en zonodig behandeld.
Als de donorcellen opkomen, kan het zijn dat de actieve cellen uit het nieuwe beenmerg Mason's organen aanvallen en daar dan een ontstekingsreactie veroorzaken. Dat noemen ze transplantatieziekte, ofwel Graft-versus-host disease (GvHD). Dit treedt meestal op in de huid, de darmen of de lever. Er worden extra maatregelen genomen om dit te voorkomen, in de vorm van het afweeronderdrukkende medicijn Ciclosporine en Prednison. Als er desondanks GvHD ontstaat, zal dat behandeld worden met afweerdempende medicatie wat je eigenlijk niet wil want je wil dat dat afweer opkomt.
Een ander risico is, dat het nieuwe beenmerg niet aanslaat (non-engraftment/acute rejectie). Als laatste is er het risico dat er zoveel complicaties tegelijkertijd of na elkaar ontstaan, dat behandeling niet meer mogelijk is.
Ook na een 'geslaagde' SCT is er altijd nog een kans dat de ziekte weer terug komt. Dat is dan meestal een slecht teken, waarna de kans op genezing zeer klein is. De kans op genezing en overleving wordt ingeschat op 70%.Pas na twee jaar kan men spreken van een geslaagde transplantatie.