Wat een rare dag vandaag. Vandaag voelt echt als " het begin" alleen weet niemand het begin van wat. Iig het begin van het hele traject. Maar ook het begin van het nieuwe leven of misschien wel het begin van het eind. Gister bergen met was steriel gemaakt. Dat wil zeggen handen desinfecteren, in de wasmachine op 60 graden, handen weer innfecteren, in de droger, vervolgens zo uit de droger halen dat het nergens iets raakt. in een gedesinfecteerde mand, stuk voor stuk strijken en dan direct per stuk in een zak verpakken om steriel te blijven. Jullie snappen dat ik een avondje gevult heb. Vanaf nu moet alle was zo gedaan worden. Vandaag de kamer op orde gemaakt, alles wat erin moest aan de steriele kant gebracht. En natuurlijk Mason een miljoen kusjes gegeven. Heerlijk om hem nog even voor het laatst te knuffelen. En nu is de wand gesloten. Gister hebben we les gehad hoe we steriel moeten staan. Eerst handen schoonmaken, mondkap op, gele jas aan, een handschoen aan, wand openen en naar binnen, wand sluiten en andere handschoen aan. Klinkt simpel maar zijn een hoop zaken om op te letten. En je mag bijvoirbeeld niet ff je haar uit je gezicht vegen, aan je neus kriebelen oid want dan ben je niet steriel meer. Dat zal nog ff flink oefenen worden maar komt goed.
Mason zijn toestand is nog steeds stabiel. Hij word het weekend wel goed in de gaten gehouden want zijn witte bloedcellen zijn wel wat hoger geworden en zijn buik neemt weer wat toe dus wellicht toch weer een vochtprobleem.
Gelukkig hebben wij goed onze draai gevonden in het Rmdhuis. Wat is het fijn dat dat er is zeg. Een prachtig huis met zoveel faciliteiten en lieve vrijwilligers. Hun slogan een thuis ver van huis is niets teveel gezegt