vrijdag 22 juni 2012

Vandaag ons eerste echte Leiden dagje. Dat begon om half 7 in het RMDhuis met de mevrouw die alle wijzigingen van het spoor opnoemt. (het rmd-huis ligt naast Leiden centraal) Bij deze het vriendelijke verzoek aan de NS om voor 8 uur niet zovaak van spoor te wisselen! Helaas is vandaag uit Mason zijn bloed gebleken dat zijn afweer nog maar 0,2 is. Dat is dus zo goed als niets. Hij is dan ook per direct in beschermende isolatie gegaan. Dit is een gevolg van de chemo. Die sloopt de zieke cellen, maar helaas dus ook de "goede" afweer cellen. De dagelijkse chemo is dan ook per direct stopgezet in de hoop dat de afweer weer iets opbouwt maar de leukemie stabiel blijft. Het lastige is dat Mason prednison krijgt en dat onderdrukt koorts (vaak eerste teken van ziek zijn) Er word dus ook met grote regelmaat bloed getapt en als er ook maar enigzins twijfel is of er iets broeit word er antibiotica gestart voor de zekerheid. Vandaag was Mason niet helemaal fit. Zijn stem is schor en hij was huilerig. Maar het kan ook de vermoeidheid van de drukke dagen zijn dus daar hopen we maar op. Drinken doet hij gelukkig nog wel heel goed dus we vermoeden dat hij nog geen kapotte slijmvliezen (bijwerking van de chemo) heeft. Vandaag is ook de fysio geweest voor zijn ernstige voorkeurshouding. Omdat we ervoor kiezen hem geen helmpje te laten aanmeten omdat we de gevaren daarvan momenteel te groot vinden zal hij helaas een plat hoofdje blijven houden. Wel hebben we veel tips gekregen om dit zoveel mogelijk te beperken. Nu maar zien of dat haalbaar is in de komende fases en anders...... laat ie later zijn haar maar mooi lang groeien ;-) De dietiste heeft ons een bezoekje gebracht en Mason krijgt rijkere voeding. Normaal ga je op deze leeftijd beginnen met bijvoeden maar daarin zal hij achter blijven dus dan maar calorieeen toevoegen aan de fles. Komende week zal voornamelijk bestaat uit Mason zo stabiel mogelijk houden en veel observeren. De artsen zijn erg in dubio. Aan de ene kant willen ze hem een zwaardere chemo geven (voor zover dat uberhaupt nog mogelijk is) dan standaard bij deze behandeling omdat hij zowel de JMML als de Hemofagocytosis heeft, anderzijds is het de vraag of hij dat wel aan kan. We vertoeven alweer 4 weken in het ziekenhuis zonder dat de werkelijke behandeling nog gestart is. 4 lange, zware weken en er zullen nog vele,vele volgen. We hopen dan ook snel een ritme en stabiliteit op te bouwen in Leiden zodat we op dat vlak iig wat rust hebben.

3 opmerkingen:

  1. Hoi Paul en Angelique.
    Wat een verhaal.Ik wil jullie even zeggen hoezeer ik het bewonder dat jullie nog de energie kunnen vinden om op dit blog jullie verhaal te plaatsen,en ook zo duidelijk dat iedereen het kan begrijpen.Het is altijd erg moeilijk om aan mensen in jullie situatie te laten weten hoezeer je meeleeft,en je wilt ook zo graag weten hoe het met jullie gaat,zonder jullie lastig te vallen.Dit maakt alles mogelijk,dus leve het internet.Dat wilde ik even zeggen.Hoever ik ook van jullie af sta,als ik in de ochtend wakker wordt vraag ik me af hoe jullie mannetje het maakt.
    Misschien kunnen we als actie de luidsprekers van het centraal station komen slopen?kleine ondersteuning....Maar goed,Geen goed nieuws over de afweer.Misschien verwacht,maar toch weer een schrik.Hopen dat het een beetje wil klimmen....en dat hij even kan aansterken door alle geboden acties zoals die voeding.Is er in het ziekenhuis ook aandacht voor jullie? Ik vraag me dan af of dat ook in het "pakket"zit...
    Hoewel de situatie moeilijk is,'vind ik de foto's toch erg lief....prachtig kind!
    Sterkte,vanuit wateringen,waar we allemaal duimen voor jullie.
    jessica,arjan,lejio en ad

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het blog is voor ons een belangrijk onderdeel van de dag. Iedereen kan op de hoogte blijven want we weten dat er heel veel lieve mensen aan ons denken. Maar het voorkomt dat we uren aan de telefoon zitten met iedereen en er tamtam praatjes komen. En het blog zien we voor onszelf ook als iets " voor later" Er is absoluut in het ziekenhuis meer dan genoeg aandacht voor ons en Joanne. Zowel praktisch als psychisch. Vandaag heeft bv de pedagoog een eigen hoekje voor Joanne gemaakt op de kamer van Mason met een stoeltje, tafeltje, speelgoed etc. Er zit dus een heel team omheen wat erg fijn is.
      Ps. ik steun je aktie ;-)

      Verwijderen
  2. Stefan en Judith Droog22 juni 2012 om 23:00

    Het is en blijft toch een scheet van een kind zeg...Hoop dat Leiden jullie een beetje rust en regelmaat kan bieden en dat het jullie extra kracht geeft voor de komende tijd,
    Sterkte en liefs van Stefan en Judith Droog

    BeantwoordenVerwijderen