Even tijd voor een "ego" berichtje tussendoor over ons ipv Mason. We krijgen heel veel de vraag "hoe houden jullie het toch vol?!" heel simpel, je hebt geen keus en moet dus sterk zijn en blijven. Samen praten maar ook zo nu en dan samen lachen en niet non stop tussen die vier ziekenhuis muren kruipen. Gelukkig hebben we die optie omdat we super lieve flexibele mensen om ons heen hebben die op alle fronten willen bijspringen. We beleven iedere dag als een nieuwe dag, proberen niet aan morgen of gister te denken. En soms, soms kruip je gewoon een uurtje onder de dekens om heel heel heel hard te huilen want dat lucht op. Inmiddels zijn we na 7 weken wel compleet wereldvreemd. We hebben in geen tijden tv gekekenen de krant lezen doen we ook sporadisch. Dus bij deze het verzoek, als de wereld vergaat, sms dan even.
Het sociale leven staat stil, geen werk, geen uitstapjes, weinig tijd voor gezellige klerspraatje.
Maar ook hier geldt weer, we hebben elkaar.
Natuurlijk verlangen we naar het gewone leven, een dag gewoon lekker werken, boodschappen doen, met zn allen eten en op de bank hangen maar wat niet kan kan niet.
En als we Mason zo zien vechten gaan we kapot van zorgen en verdriet maar barsten ook uit elkaar van trots op zijn vechtlust.
Maar moe zijn we, dat ga ik niet ontkennen.
En wat we natuurlijkniet moeten vergeten, onze aller aller allerliefst Joanne.
Die clown tovert wel weer een lach op je gezicht ( en soms zonder dat ze het weet een traan. Gister in een binnenspeeltuin was er een meisje dat met haar babybroertje van de glijbaan ging en toen ging Joanne vragen of ze dat babybroertje even mocht lenen om te glijden *slik*)Zowieso het continue schipperen tussen twee kids is heel erg moeilijk.
Verder leven we egoistisch. Denken vooral aan onszelf, stoppen geen energie in de minimaal 25 sms'jes per dag met de vraag hoe het gaat (en dat betekend zeker niet dat we het niet waarderen hoor!) en zijn steeds bezig met keuzes in ons belang.
Ik denk dat ik de conclusie kan trekken dat we er wel overeind blijven met zoveel liefde!